منع تردد شبانه پس از یکسال، این هفته به دستور رئیس‌جمهوری لغو شد، تصمیمی که بدون مستندات علمی و با نارضایتی عمومی اجرا شده بود و معلوم نیست، چقدر در کنترل کرونا موثر بوده و درآمد حاصل از آن در کجا هزینه شده است؟
درست یکسال پیش بود که «علیرضا رئیسی» سخنگوی ستاد ملی کرونا تصمیم این ستاد را مبنی بر منع تردد شبانه از ساعت ۲۱ تا چهار صبح اعلام کرد. تصمیمی که در دولت قبل با استناد به این صحبت که دورهمی‌های شبانه نقش مهمی در انتقال کرونا و افزایش موارد ابتلا به بیماری کووید۱۹ دارد اتخاذ شد، اما هرگز مستندات علمی این تصمیم از سوی وزارت بهداشت و ستاد ملی کرونا اعلام نشد.
ممنوعیت تردد از ساعت ۲۱ شب در حالی اجرا شد که بسیاری از ترددها در ساعات شلوغ روز برقرار بود، متروها، اتوبوس‌ها، تاکسی‌ها به راحتی تردد می‌کردند، اماکن شغلی، رستوران‌ها باز بودند و هیچ محدودیتی برای حضور در اماکن شغلی، ادارات و وسایل حمل و نقل عمومی در ساعات روز وجود نداشت و در عوض در ساعات شب که اکثر مردم در خانه و در حال استراحت هستند یا برای بازگشت از محل کار به منزل تردد می‌کنند، برای رفت و آمد شبانه ممنوعیت اعمال شد.
تصمیمات غیر علمی برای مدیریت کرونا
دکتر «مسعود یونسیان»، اپیدمیولوژیست و استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران در این زمینه گفته است: در نظام سلامت، همه اقدامات و تصمیمات باید بر اساس شواهد علمی انجام شود. وزارت بهداشت و مسئولان نظام سلامت و تصمیم‌گیران کلان کشور به عنوان سیاستگذار در هر تصمیمی که می‌گیرند، چه در سطح خرد چه سطح کلان کشور، باید با ذی نفعان آن تصمیم تعامل داشته باشند. متاسفانه شاهد مشکل در تعامل مسئولان با ذی‌نفعان هستیم فکر می‌کنیم با یک دستورالعمل و آیین نامه همه اتفاقات رخ می‌دهد.یک نمونه آن همین تصمیم محدودیت تردد شبانه است. مساله دیگر عدم شفافیت است. در بسیاری از مسائلی که ماهیت طبقه‌بندی شده نداریم، مردم را از دانستن آن محروم می‌کنیم. تصمیمات را پشت درهای بسته می‌گیریم.
وی گفت: اقدامات پیشگیرانه و درمانی همه باید در بستر و محیط توانمند کننده انجام شود. در غیر این صورت آسیب می‌بینیم. چرا در کشور اقداماتی که شواهد علمی ندارد انجام می‌شود. از ابتدا هم این نگاه نبوده ولی این نوع تصمیمات اجرا شده است. گندزدایی معابر؛ تونل‌های ضدعفونی کننده در دستگاهها و سازمان‌ها، نه از ابتدا بلکه بعد از آن هم بدون توجیه و مستند علمی ادامه پیدا کرده است. بدون مطالعه اثربخشی، ممنوعیت‌های تردد، در کشور اعمال شد. هنوز هم منطق آن را نمی‌دانیم تردد یک خانواده با خودروی شخصی ممنوع می‌شود، اما تردد در یک وسیله نقلیه عمومی و پر ازدحام آزاد است. بستن تفرجگاه‌ها و پارک‌ها چه توجیهی دارد، وقتی کافه‌ها، رستوران‌ها و کافی شاپ‌ها باز هستند، هنوز هم علت ممنوعیت تردد شبانه را نمی‌دانیم، چه شاهد و دلیلی برای این کار داشتند و این تصمیم چقدر باعث کاهش بیماری شد.
این اپیدمیولوژیست افزود: از طرفی برخی مصوبات کارآمد نیز، ضمانت اجرایی ندارند، مصوبات استفاده اجباری از ماسک؛ فاصله‌گذاری اجتماعی چقدر ضمانت اجرایی داشته است. در مقابل تصمیمات غیرکارشناسی چه کسی پاسخگوست؟ تصمیم‌سازان باید منافع عام را در نظر بگیرند.
منبع: ایرنا
